Jan is al vele jaren leerkracht op de basisschool. Hij geeft les in groep 4 aan jongens en meisjes van een jaar of 7, sommige 8. Op de school waar hij les geeft speelt al een tijdje een bijzonder ritueel. Iedere dag wordt er in iedere klas een “dagdromer” aangewezen die een “dagdroom” mag uitspreken. Die dagdroom zal in alle gevallen worden uitgevoerd, en de leerkrachten proberen daar dan meestal iets leerzaams aan te koppelen waar de kinderen buiten de reguliere lesstof mee aan de gang kunnen. Zo leerde ze al vanalles over kleurstoffen omdat Tim had gedroomd over een grote berg snoep. En leerde ze over hoe computerchips werken omdat Willem had gevraagd om een computer in de klas te laten zetten.

Die maandagochtend was als zovelen. Om 9 uur denderde al het gespuis de klas in, sommige met een high-five, sommige met een nette “goedemorgen meneer Jan”, maar de meeste zonder enige aandacht voor hun hardwerkende leraar. Ook David ging op zijn plek zitten. Hij leek meer gespannen dan normaal en dat gebeurde wel vaker als een leerling die dag de dagdromer mocht zijn. David deed, zoals hij iedere dag deed, zijn schoenen en sokken uit en zette die netjes onder zijn bankje. Hij liep iedere dag op blote voeten door de klas en school, en dat vond iedereen prima. Toen iedereen eindelijk op zijn plek zat en we elkaar goedemorgen hadden gewenst opende meester Jan de dag. “Vandaag is David aan de beurt als dagdromer, kom maar naar voren jongen.” De klas was meteen stil. Dat is natuurlijk logisch als je klasgenoot, die potentieel je dag super leuk maakt, mag gaan vertellen wat hij graag wil doen die dag. “En David, heb je dit weekend iets leuks bedacht wat je vandaag wil gaan doen?” Jan keek hem een beetje onzeker aan omdat David niet zijn eigen, vrolijke zelf was. Meester Jan keek eens goed naar zijn dagdromer en zag door zijn serieuze blik een ondeugend lachje glinsteren. “Ja.” zei hij, op een zo serieus mogelijke toon waaraan duidelijk te merken was dat hij tegen het randje van een schaterlach aan zat. “Oke.” zei Jan zo non-chalant mogelijk, net doende alsof hij niets merkte van zijn binnenpret. “Vertel het maar, wat ga je doen vandaag?” De hele klas zat op het puntje van zijn stoel. “Ik ga de hele dag in mijn blootje!” schaterde hij uit, en niet veel later volgde de hele klas. Jan moest even verwerken wat hij hoorde, maar bedacht zich snel, dit was duidelijk een grapje. Dat wil een kind van 7 echt niet, hield hij zichzelf voor. Maar niets was minder waar. Onder de dreunende klanken van schaterlachende kindjes begon David zich op een kinderlijke manier sexy uit te kleden. Zijn blonde haartjes danste in het rond terwijl hij eerst zijn t-shirtje over zijn hoofd trok. Die bleef nog even steken omdat hij ook zijn heupen nog bewoog en pas toen hij merkte dat het zo echt niet ging lukken stopte hij met bewegen en lukte het wel. Toen het t-shirt eindelijk uit was liet hij het meteen vallen en ging verder met zijn korte broek. Daarvoor ging hij even op de grond zitten en omdat hij geen schoenen aan had hoefde hij hem alleen maar van zijn benen te schuiven. Steeds meer van zijn spierwitte huidje werd zichtbaar voor de klas. Het lachen stopte abrupt toen David, in alleen zijn witte onderbroekje opstond. Ging hij het echt doen? Jawel. Met een gespannen glimlach op zijn gezicht en ietwat gekleurde blosjes op zijn wangetjes trok David ook het laatste stukje stof van zijn lijf en onthulde daarmee het geheimste plekje van zijn lichaam: zijn piemeltje.

Even was het doodstil. Zelfs meester Jan wist niet wat hij moest zeggen. Het piepkleine slurfje dat half naar beneden hing verroerde zich niet, net als de kleine teelballetjes die erachter hingen. David zette zijn handen in zijn zij en keek wat onzeker de klas in. Nog steeds stil. David keek nog onzekerder naar meester Jan, maar die wist ook nog steeds niet wat hij moest zeggen. “Echt super knap dat je dat durft!” zei Thomas plotseling, vol bewondering, vanuit het achterste bankje in de klas. David richtte zijn gezicht terug de klas in. Hij wapperde zijn plasser een beetje onzeker heen-en-weer. Andere klasgenootjes kwamen met soortgelijke complimenten en dat brak het ijs definitief. Zijn dagdroom was een succes en de gebruikelijke lach op zijn gezichtje gaf aan dat hij zich weer op zijn gemak voelde. De regels waren duidelijk geweest, als er geen bezwaren vanuit de klas kwamen en de dagdroom zou niet te veel geld kosten dan werd hij uitgevoerd, hoe dan ook, dus ook deze. “Nou, dat is duidelijk. Isabelle, pak jij even een handdoek uit de kast waar David op kan zitten?” Isabelle zat naast David en deed wat van haar gevraagd werd.

Toen iedereen een beetje bijgekomen was en David met zijn blote billen op de dubbelgevouwen handdoek was gaan zitten konden de echte lessen van start gaan. Meester Jan bedacht zich helaas te laat dat de uitgetrokken kleding van David nog klakkeloos voor het bord lag en hij iedere keer als hij daar liep erop ging staan. Het was niet handig om zijn, net weer rustige, klas weer uit de concentratie te trekken door het op de ruimen, dus deed hij dat maar niet. Het bleef een gek gezicht, zo’n bloot kind in de klas. Van de andere kant zag het er ook heel natuurlijk uit. Niemand wordt immers met kleren aan geboren en onder onze kleren is iedereen naakt. Isabelle stond ineens naast Jan’s bureau om haar sommen in te leveren. Zij was de laatste waar hij nog op aan het wachten was. “Zo, jongens en meisjes, dat hebben jullie snel gedaan, het duurt nog een kwartier voor de pauze begint.” Een hand vloog de lucht in. Jip. Jan gaf hem de beurt maar hij leek even te aarzelen. “meneer, wilt u vertellen over sex? David is nou toch al bloot” stotterde hij, en hij kreeg een vuurrood hoofd. Hij keek hem even bedenkelijk aan. Was dit wel zo’n goed idee? Maar, zoals zovaak in een klas, kregen de leuke ideeen snel aanhangers en moest het bijna wel doorgaan. Bovendien had iedereen goed zijn best gedaan op de sommen en kon dit zijn geliefdheid in de klas verbeteren. “Als David het leuk vindt dan kan ik wel een paar kleine dingetjes vertellen.” zei meester Jan professioneel. David knikte en terwijl de klas triompf vierde kwam hij overeind. Het naakte jongetje liep ongegeneerd naar zijn meester en wachtte verdere instructies af. Jan hielp hem op zijn bureau, maar omdat David nogal klungelig was moest hij hem wel ondersteunen bij zijn billen. David stond fier rechtop. Zijn blote voeten plakte aan de rekenvellen die op mijn bureau lagen en zijn piemel, die nu recht overeind stond, zat bij de meester ter hoogte van zijn borstkas. Jan zei tegen de rest dat ze om het bureau heen mochten komen staan en dat gebeurde. Even was het stil, maar niet lang. “wat is neuken?”, “hoe worden kinderen gemaakt?”, “waarom trekken jongens aan hun piemel?”. Alle vragen gingen kris/kras door elkaar heen. “Stop maar, ik heb een voorstel, jullie mogen samen 1 vraag stellen die ik ga beantwoorden” suste Jan de groep. De koppies gingen bij elkaar en het geroezemoes was voor Jan maar amper te verstaan. David kon niet mee doen en had uit verveling zijn piemel in zijn hand genomen. De groep verstomde en Thomas stelde de vraag: “waarom rukken jongens?”

Even dacht Jan na over de vraag, hij keek naar David en wist ineens hoe hij dit ging beantwoorden. “David, waarom geef jij geen antwoord? waarom heb jij je piemel in je hand?” David leek even overdonderd door de doorgegeven vraag en liet snel zijn pikkie weer los. “Uuhm, uhm, omdat het lekker is.” Jan keek weer terug naar de rest. “Dat klopt, bij jongens voelt het prettig als ze het huidje om hun plasser heen en weer bewegen.” De kinderen geloofde hun oren niet, ze hadden gewoon iets over sex geleerd. “Ik hou hem eigenlijk alleen maar vast.” zei David als observatie. En hij pakte zijn pik weer vast, maar nu zodat hij hem ook heen en weer kon bewegen. David begon voorzichtig aan zijn staafje te trekken en aan zijn gezicht zag meester Jan dat hij iets spannends ontdekt had. De andere jongetjes die om zijn bureau heen stonden probeerde zo stiekem mogelijk ook hun hand in hun broekje te steken. De meisjes keken met grote ogen naar het kleine rukkertje dat op mijn bureau stond te genieten.

De bel ging en de kinderen vergaten voor het eerst in hun leven naar buiten te gaan. Hun meester herinnerde ze eraan en stuurde ze weg. Inclusief David. Hij was benieuwd hoe de kinderen van groep 3 en 5 zouden reageren op een naakt speelkameraatje dus bleef hij deze pauze in zijn lokaal met zijn boterhammetjes. Het beschutte schoolplein stroomde vol en het was duidelijk dat David de hoofdattractie was. Een grote groep meisjes van tussen de 6 en 9 jaar omsingelde hem en keken met bewondering naar zijn naaktheid. “doe nog eens trekken!” gilde er een. En David deed, zo trots als een pauw, zijn kunstje.

Een groepje andere jongens was in een cirkel gaan staan. Ze hadden allemaal een hand in hun broek en keken verlegen naar elkaar. Tot een van de jongetjes ook zijn broek en onderbroek uit deed en Jan het tweede pre-puberale piemeltje van de dag zag. Toen dat gebeurde volgde de rest snel. Al snel lag het hele schoolplein vol met broeken, onderbroeken, t-shirts, een paar hemden, schoenen en een handje vol sokken. De meeste jongens hielden hun sokken aan, omdat het anders natuurlijk pijn deed aan hun voetjes, maar andere gingen net als David helemaal in hun nakie. Jan had nog nooit zoveel kinderlullen bij elkaar gezien en hij kreeg het er warm van. Met tikkertje tikte de jongens ook vaak elkaars piemel aan en het meidenpubliek van David werd over de andere blote jongentjes verspreid. Sommige meisjes durfde nu ook al piemels aan te raken, alhoewel de jongetjes daar duidelijk nog niet zo veel gevoel bij hadden. Toen ging de bel en renden de kinderen weer naar binnen. Iedereen liet zijn uitgetrokken kleren buiten achter en groep 4 stroomde weer vol. Jip had alleen een linkersok aan, hij was al 8 en had een iets groter pikkie als David. Jip had ook een wat donkerdere huidskeur, een wat langer lichaam en bruin, stijl haar. Thomas had alleen zijn t-shirt en groene sokken nog aan, hij was wat dikker dan de rest en had ongeveer dezelfde huidskleur en lengte als David. Een ding was wel meteen duidelijk, er was geen 1 jongen die zijn onderbroek nog aan had. “Zo, jongens, jullie hebben mijn les maar meteen in de praktijk geoefend?” probeerde Jan luchtig te vragen. De jongens knikte lachering en de meisjes giechelde. “Als jullie een handdoek uit de kast pakken en daarop gaan zitten vind ik het goed.” zei Jan. En met een klas vol naakte jongens en opgewonden meisjes vervolgde hij zijn lessen.

Aan het eind van de dag gaf meester Jan iedereen de opdracht om zich weer aan te kleden voor ze naar huis gingen. Dansende kinderbilletjes staken op het schoolplein in de lucht om hun eigen kleding bij elkaar te zoeken. Uiteindelijk was iedereen pas om 15:30 van het schoolterrein af en kon ik ook naar huis. Morgen weer een dag.