Rechter Samuels krabde zich in de baard terwijl hij de beschuldiging ten aanzien van Robert J. een tweede keer begon te lezen. Het zou de allerlaatste zaak zijn waarin hij een oordeel zou moeten vellen, over enkele maanden ging hij met pensioen. Maar deze zaak had hij liever aan een ander overgelaten.
De tenlastelegging was een zeer gedetailleerd en zorgvuldig opgebouwd verslag over een vader die zich zou vergrepen hebben aan zijn dochter die op het ogenblik van de vermeende feiten 11 jaar en 2 maanden oud was. Natuurlijk is ieder geval anders, dacht Samuels, maar hier werd hij voor het eerst in zijn lange carrière geconfronteerd met wat hij zelf had meegemaakt maar wat nooit was uitgelekt. Zeker, in zijn geval was er niet zo veel gebeurd als hier al was het ook bij een eenmalig feit gebleven, maar hij wist uit die ervaring goed genoeg hoe die dingen kunnen gebeuren. Zijn eigen dochter was wel ouder geweest, al veertien, en zeer dwingend. Nadat hij haar met zijn hand tussen haar benen had laten klaarkomen, had zij hem met een vanzelfsprekendheid die hem verbaasde, volledig leeggezogen. De volgende dag had hij een ernstig gesprek met haar gehad en haar verboden ooit nog enige toenadering te doen, dus niet midden in de nacht naakt bij hem in bed te kruipen en hem wakker te maken terwijl ze met haar hand zijn penis omklemde. Niemand was het ooit te weten gekomen, zijn dochter was niet zo loslippig geweest als Eileen, het dochtertje van Robert J.
Nadat ze op school seksuele voorlichting hadden gekregen en op tekeningen hadden gezien hoe geslachtsgemeenschap verliep, had Eileen tijdens het speelkwartier aan haar beste vriendinnetje verteld dat zij dat al wist omdat ze dat met haar vader had gedaan. Haar vriendinnetje had dat dan weer thuis verteld, waarop haar ouders de schooldirectie verwittigden. Er werd een kinderpsychiater ontboden die Eileen ondervroeg en het meisje had zonder enige terughoudendheid verteld wat er gebeurd was.
Rechter Samuels las in het psychiatrisch verslag: ‘Eileen is 11 jaar en 4 maanden oud. De feiten speelden zich twee maanden geleden af. Op mijn vraag of het waar was wat ze aan haar vriendinnetje verteld had over haar vader, namelijk dat ze seks hadden gehad, antwoordde ze zonder aarzelen ‘Ja’. Eileen maakt een zeer intelligente indruk, is veel rijper dan haar leeftijdgenoten, kan zich goed uitdrukken en toont geen enkele vorm van schuldbesef of schaamte. Ze antwoordt op mijn vragen als volgt:
‘Toen we les kregen over hoe mannen en vrouwen eruitzien, zag ik op de tekeningen dat ze tussen hun benen behaard zijn. Dat vond ik raar omdat ik daar helemaal geen haren heb. Toen ik thuiskwam heb ik aan mijn mama gevraagd of ik dat mocht zien. Mama heeft me mee naar de badkamer genomen en me getoond dat haar spleetje helemaal behaard was, ik kon er niets meer van zien. Mama moest die avond naar een vergadering en na het eten vroeg ik aan papa hetzelfde. Hij ging op de bank zitten en toonde me zijn piemel die klein en slap tussen een bos zwart haar lag. Terwijl ik er naar keek, werd zijn piemel groter en groter en ging rechtop staan. Ik vroeg of ik hem mocht aanraken, maar papa zei dat dat niet mocht. Toch schoot mijn hand er naar uit en papa liet me maar begaan. Toen bedacht ik dat ik mijn spleetje ook aan papa zou kunnen laten zien, ik trok mijn jurk en mijn slipje uit en stond helemaal bloot voor hem. ‘Nu mag je je piemel er bij mij instoppen,’ zei ik, ‘want de juf had gezegd dat de volgende les daarover zou gaan.’ Papa wilde eerst niet maar ik hield zijn harde piemel stevig vast en wilde die niet loslaten voordat hij in mijn spleetje zou komen. Papa heeft me dan op zijn schoot gezet en zijn piemel in mijn spleetje gestoken. Dat is alles wat er gebeurd is.’
De psychiater schreef dat Eileen volhield dat dit maar een keer was gebeurd en dat haar moeder hier bij thuiskomst dadelijk werd over verteld. De moeder legde geen klacht neer, dat deed de schooldirectie nadat ik hen mijn rapport had overhandigd.
Rechter Samuels legde het rapport terzijde en zuchtte diep. Zijn dochter Saskia, toen veertien, had hem weten te verleiden al was het niet tot echte seks gekomen. Toen ze achttien was, werd ze verliefd op een man die dertig jaar ouder was, twee jaar ouder dan haar vader. Die relatie liep zeven jaar later stuk en sindsdien leefde hij met Saskia als man en vrouw, nu al bijna veertien jaar lang.
‘Dit kind, deze Eileen, was nog te jong om discreet te zijn,’ dacht rechter Samuels. ‘Saskia daarentegen wist toen al dat ze zoiets aan niemand mocht vertellen.’
En ook al was dat bij wet verboden, toch nam de rechter in het grootste geheim contact op met Robert’s advocaat om samen genoeg verzachtende omstandigheden te verzinnen om Eileen’s vader een lichte voorwaardelijke straf op te leggen. Het echtpaar was inmiddels verhuisd naar een andere provincie en Eileen deed het voortreffelijk op haar nieuwe school. Beide ouders hadden een nieuwe betrekking gevonden. Nadat de datum van het proces bekend was gemaakt, had de moeder hem opgezocht en hem gesmeekt haar man vrij te spreken: ‘Indien Eileen niet zo eerlijk was geweest en haar vriendinnetje in vertrouwen had genomen, zou er niets gebeurd zijn,’ zegde ze. En wat er zich in mijn huis tussen vier muren afspeelt, is de zaak van mijn gezin.’
De rechter sloot de map, zuchtte nog eens heel diep, sloot zijn bureau af en ging naar huis, naar zijn dochter die op hem wachtte. Ze zouden op restaurant gaan en daarna zonder twijfel vrijen.