We hebben onze kinderen, Eileen die nu 18 is en Thomas van 14, opgevoed in alle openheid, ook wat seks betreft. Dat Eileen soms met mijn man vrijt, weet ik, al was het de eerste keren stiekem en daar heb ik toen wel een scène van gemaakt: ik dacht dat we altijd eerlijk zouden zijn met elkaar. Maar Eileen nam de schuld helemaal op zich: zij had Willem verleid toen ik met vriendinnen een week naar Frankrijk was en al van de eerste avond had ze hem zo ver gekregen dat hij niet kon weerstaan. En toen hebben ze maar iedere dag opnieuw gevrijd en later nog een paar keer wanneer ik voor een paar uur weg moest. Tot ik op een dag een dichtgeknoopt condoom in de papiermand op Eileens’ kamer vond – ik hoefde er niet naar te zoeken, er lag gewoon niks anders in buiten een paar snippers en een verpakking van kauwgum. Omdat ik maar een paar uur was weggeweest, vroeg ik me af wie er ondertussen bij haar was geweest. Willem zat zijn krant te lezen en ik vroeg hem of er bezoek was geweest. ‘Neen,’ antwoordde hij. ‘Ook niet voor Eileen?’ ‘Neen, ik vermoed dat zij op haar kamer was. Ik heb de hele tijd gelezen en er heeft niemand aangebeld.’ Ik liep naar boven, haalde het condoom en hield het voor Willems’ neus. ‘Het is nog een beetje warm,’ zei ik, ‘dus ligt het nog maar net in haar papiermandje. Van wie zou dat dan kunnen zijn?’ En toen kwam het eruit. Ik was ontzettend boos, niet zozeer omdat ze het met elkaar deden, maar omdat het achter mijn rug was gebeurd, al wel tien keer. ‘En waar is Eileen nu?’ vroeg ik. ‘Ze is gaan wandelen met de hond. Ze komt zo terug. Lucie, maak alsjeblief geen scène tegen haar.’ Op dat ogenblik stapte Eileen binnen en heb ik haar gedwongen alles te vertellen. Ze zei dat ze het verschrikkelijk vond dat ik haar vertrouwen had geschonden, maar niet wist hoe het mij te vertellen. Ik zegde dat ik van dit alles moest bekomen en vroeg haar op haar kamer te gaan en niet meer met papa te praten tot ik wat tot rust gekomen was.

Na een tijd op bed te hebben gelegen om alles te verwerken, probeerde ik mijn zinnen wat te verzetten door iets te doen. Ik haalde de was van de lijn, streek een paar hemden en toen ik de slipjes van Eileen opplooide vielen er hete tranen op. Ik liet de strijk voor wat hij was en ging de lakens op Thomas’ bed vervangen. Die hadden weeral een opgedroogde kwak zaad, maar dat vond ik niet erg: ik had hem al gezegd dat het normaal was dat hij zaadlozingen kreeg. Onwillekeurig streek ik met mijn vingers over de vlekken en rook er even aan. Maar ik vermande me, trok de lakens af en zocht nieuwe in de onderste lade van de kleerkast. Daar stak, tegen de achterkant van de lade, een witte enveloppe. Ik wilde die op zijn bureau leggen, mogelijk was hij die enveloppe kwijt en had hij er al naar gezocht, maar toen ik hem uit de lade haalde, vielen er een paar foto’s uit. Ik raapte ze op en tot mijn verbazing waren het twee dezelfde foto’s, van mij in badpak, genomen tijdens onze vakantie aan zee tijdens de zomer van vorig jaar. Ik nam de andere foto’s uit de enveloppe: het waren allemaal dezelfde. Ik nam ook het andere paar lakens uit de lade en vond nog een paar foto’s, helemaal bevlekt – ik hoefde niet te raden waarmee, het was overduidelijk. Hij had zich afgetrokken op mijn foto’s en wel van heel dichtbij, zodat zijn zaad op mijn bikinibroekje, mijn buik en mijn benen was terechtgekomen.

Wat een dag, dacht ik, en in een furie begon ik Thomas zijn bureau te doorzoeken. Achter zijn woordenboeken vond ik een notitieboekje, een soort dagboek, waarin hij genoteerd had wanneer hij zich had afgetrokken op mijn foto’s. Met tranen in de ogen, van woede en onmacht, las ik enkele regels als ‘Ik zie mama graag in haar bikini en zou graag in het echt op haar klaarkomen’ en ‘Waarom zou ik nooit met mama kunnen trouwen?’

Toen Thomas thuis kwam van de hockeytraining, nam ik hem apart op zijn kamer en liet hem alles zien. Hij werd boos omdat ik ‘zijn privacy’ geschonden had, maar ik legde hem uit dat ik er niet had naar gezocht en dat ik het niet fijn vond dat hij masturbeerde op mijn foto’s. Twee ervan waren al helemaal besmeurd, er zaten er nog vier in de enveloppe die hetzelfde lot moesten ondergaan. ‘Echt mam,’ lispelde hij met een rood hoofd, ‘ik zou het ook liever niet zo doen, als ik kon, zou het in het echt zijn, maar dat mag natuurlijk niet. Dat weet ik wel.’ Ik trok hem tegen me aan en zei dat ik hem echt graag zag, maar dat het natuurlijk geen pas gaf zoiets te doen. Ik nam de enveloppe met alle foto’s mee en liet ze aan Willem zien. ‘Kijk,’ zei ik, ‘we zitten hier in huis echt wel met problemen. Eerst jij en Eileen, nu Thomas. Het lijkt hier wel een oversekste boel.’ ‘Problemen hebben we altijd kunnen oplossen, Lucie,’ antwoordde Willem. ‘Ik zie je graag en ik zie Eileen en Thomas ook graag. Ik zou niet willen dat er iets tussen ons komt, tussen jou en mij, bedoel ik. De zaak van Thomas lijkt me niet erg: ik heb mij ook afgetrokken op foto’s van mijn moeder en van mijn zussen toen ik zo oud was als hij. Dat is normaal op die leeftijd. Met Eileen is het echter iets anders. Geef het wat tijd, denk erover na en dan praten we er in alle openheid verder over. Ik beloof je dat er intussentijd niets meer zal gebeuren en dat ik zolang alleen met jou zal vrijen. Kom je dan tot de conclusie dat je niet wil dat Eileen nog met mij vrijt, dat zal ik me daar bij neerleggen. Aan de andere kant zou ik er niet boos om zijn wanneer je Thomas eens zijn zin zou geven. Die opgekropte energie werkt negatief, dat hebben we de laatste maanden aan zijn schoolresultaten gezien. Als je hem wat tegemoet zou komen, zou hij gelukkig zijn en je zou het kunnen koppelen aan de voorwaarde dat hij dan zijn uiterste best moet doen op school.’

‘Hoe verwarrend allemaal,’ zuchtte ik, ‘mijn hoofd duizelt ervan. En ik die dacht dat we een open gezin waren!’ ‘Dat kunnen we nog altijd zijn,’ antwoordde Willem en hij streelde door mijn haar, ‘we kunnen nog veel opener zijn dan we al waren als we allemaal onze kaarten open en bloot op tafel leggen. Eileen kan jou zeggen wat er op haar hart ligt, ze wilde je nooit kwetsen en daarom wilde ze niet dat ik er iets van tegen jou zegde en zij kon het evenmin. Thomas kon jou niet zeggen dat hij over jou fantaseert terwijl hij masturbeert. Zou het niet beter zijn dat we rechtuit tegen elkaar waren? Dan had Eileen je zeker gevraagd of ze met mij mocht vrijen en had Thomas niet stiekem hoeven te doen.’ ‘Ik weet het niet, Willem, echt niet.’ ‘Kom, Lucie, we gaan naar boven en ik weet wat je graag hebt. Ik wil je likken tot je klaarkomt. Je hoeft zelf niets te doen.’ ‘Nee, natuurlijk niet, je bent pas klaargekomen in je dochter.’ ‘Neen, in een condoom. Dat hoef ik bij jou niet te gebruiken. Mij kun je echt voelen. En denk maar niet dat ik het niet nog eens kan doen. Ik heb nu al een stijve als ik aan je kut denk.’

Ik lag op bed, met mijn kleren nog aan, alleen mijn slipje had ik uitgetrokken. Ik spreidde mijn benen en Willem likte. Ik werd warm, ik werd heet, ik voelde mijn sapstroom op gang komen, ik spoot in Willems gezicht. En op dat ogenblik stelde ik me voor dat het Thomas was die tussen mijn benen lag. Ik gaf me over. Een open gezin, ja, dat moest kunnen.