Ik mocht mij 14 dagen niet wassen (32): het internaat

Thuisgekomen stuurde de Smid ons de kooi in, maar hij beval Amaryllis haar benen wijd te doen in de wagen en hem op de strovloer te neuken. Dat hadden we nog nooit gezien, dat de Smid zich behalve bij de keuring met één van ons bezig hield. Wij kropen met zijn vijven vast in de hangmatten, want we waren doodmoe.

De volgende ochtend vertelde Amaryllis ons dat Serafina de week daarna uit het voorhuis zou vertrekken, want die was 28 geworden. De Smid had haar voorgesteld haar plaats in te nemen. Ze moest dan wel haar lange blonde haren in vlechten doen, net als Serafina. Amaryllis wist nog niet wat ze zou doen, ze wilde eigenlijk iets nets zoals seksuologie gaan studeren. Dan kon ze haar praktijk aan de theorie toetsen en daar wereldberoemd mee worden, net als Xaviera H.

Na het stokbroodontbijt gingen wij als welpjes rond de akela om Caspar zitten, die ons zijn levensverhaal zou vertellen.

”Mijn ouders werken bij een oliemaatschappij en zijn daarom regelmatig lange tijd in het buitenland. Toen ik de basisschoolleeftijd had, ging ik met ze mee. Ik ben dus op de halve wereld geweest, en mijn moeder verveelde zich meestal dood in al die Arabische landen. Zo heb ik haar een paar keer betrapt toen ze met haar vingers in haar kut zat te friemelen, en toen heb ik zo groen als gras uitleg gevraagd. Die kreeg ik met wel heel erg veel genoegen. We hebben het een tijd lang samen erg gezellig gehad. Toen papa op een keer thuiskwam en ons zo had aangetroffen, is hij bij ons ingestapt en heb ik lekker tussen hun beiden in liggen kronkelen. Papa had medelijden met mijn mama en gunde haar echt haar lolletjes. Ze hield namelijk niet zo van tennissen met de andere expat-echtgenotes.”

Maar de middelbare school moest ik toch maar in Nederland volgen. Daarom werd er een internaat gezocht. Al direct na de eerste kennismaking had ik in de gaten dat er drie types rondliepen op die school: de hardwerkende nerds, de saaie middenmoot en de rebelse levensgenieters. Die scheiding liep dwars door de leeftijdsgroepen van jongens en meisjes heen, en ook homo’s, lesbi’s enz. kwamen in alle drie groepen voor. Met de scholing die ik van huis uit gekregen had, was de keus tussen die groepen niet moeilijk: ik ging bij de rebellenclub.

Die had op de een of andere manier een sleutel geregeld van de verwarmingskelder, en daar kwamen we tweemaal per week bij elkaar. Ons zakgeld was zodanig dat we samen een schoonmaker konden inhuren om na afloop van onze feestjes de boel zodanig op te kalefateren, dat de verwarmingsmonteurs geen argwaan zouden krijgen. De man kreeg fatsoenlijk betaald, en behalve dat mocht hij zodra hij klaar was een meisje en een jongen uitkiezen om met zijn drieën nog eens op een andere manier mee klaar te komen.

De eerste keer dat ik erbij was diende om de clubregels te leren. Mores, noemden ze die, en die kun je dus leren. Toen alle leden binnen waren, ongeveer dertig op die doordeweekse dag, moesten de nieuwelingen eerst de broeken en rokjes uitdoen om zich te laten keuren. De oudere clubleden, de oudsten waren zestien, keken niet alleen met hun ogen, maar ook met hun vingers. Ze zetten ons beurtelings op het bureau met de uitgeschakelde onderhoudscomputer, om ons uitgebreid van onder te bestuderen. Sommigen trokken hun schoenen en sokken vast uit en peuterden met hun tenen in de verse kutjes of speelden met de nieuwe lulletjes, die dan natuurlijk vrolijk opwipten.

Toen wij goedgekeurd waren, trok iedereen de rest van de kleren uit, want het was lekker warm in die kelder. De nieuwelingen mochten toen eerst wedstrijdjes doen in wie het verste, het hoogste en het meeste kon pissen. Dat gebeurde dus verdeeld over de eerste drie clubavonden. Voor de hoogteproef gingen de meisjes in een kring op de grond liggen met de voeten en hoofden om en om, en dan piesten ze als bedriegertjes in de lucht. De jongens gingen bij die wedstrijdjes in een kring staan , zodat er in het midden één dikke straal neer kletterde. Bij het ver plassen ging het zowel bij de meisjes als de jongens er om, dat het middelpunt zo dicht mogelijk bij de tegenoverstaande deelnemer uitkwam en dat je zelf zo droog mogelijk bleef. Want eigenlijk deden we niet aan plas- en poepseks.

De oudsten van deze club waren zestien, en ik begreep dat er nog een rebellenclub was voor oudere leerlingen. Wie zestien was mocht kiezen of hij of zij bij de jonge of de oude rebellenclub wilde. De jongens bleven meestal zo lang mogelijk, misschien vonden ze de oudere meisjes een beetje eng. Maar de meisjes promoveerden doorgaans meteen als ze zestien waren, die vinden kleine jongens te kinderachtig. Dat gaf een logistiek probleem, want bij de jongere groep waren de meisjes dus in de minderheid. Hoe dat bij de senioren was weet ik niet, daar ben ik niet meer aan toe gekomen.

Op de clubavonden deden we lijfspelletjes: over en in elkaar rollen, likken, vingeren en neuken, in elkaars kontjes, ook die van de meisjes, want daar waren er te weinig van, en in de meisjeskutjes. Het was altijd een gezellige boel, net een biggenstal, al waren wij wel zindelijk. Ook deden we vaak Durf of waarheid, en dan moest iemand bijvoorbeeld zijn eigen pis te drinken of die van een ander. Eén keer werd er een sapkan vol gepiest, goed geroerd en in bierglazen rondgedeeld. Wie niet dronk, moest zich in zijn gat laten neuken door alle jongenspiemels en meisjesvingers. We deden ook eens wie het wijdste kontgat had, dus twee lullen in een kontgat, en dan zo veel mogelijk vingers erbij. De winnaar was natuurlijk een zestienjarige, maar van mijn leeftijdgroep was ik kampioen. Jullie waren dus gisteravond veel te aardig voor mij.

Er is toch op een keer iets helemaal fout gegaan. De schoolleiding moet op zeker moment iets in de gaten hebben gekregen. Het was op een dag in het weekeinde, dan waren er altijd minder clubleden in het gebouw. Wij deden Durf of waarheid, en zo zat ik net gehurkt boven een meisjesbuik om een dikke drol op haar navel te boetseren. Het was een roetzwart meisje met kroeshaar, de poep was lichtbruin en kleurde prachtig bij haar zwarte huid.

Toen werd er op de deur gebonsd. Wij dachten dat er een clublid toch maar niet naar huis was gegaan, en één van ons deed dus in haar nakie de deur van het slot. Die werd opengegooid, en daar kwam de portier binnen met de sleutelbos en helaas ook met de rector. Die portier hadden we nog wel kunnen omkopen, maar de rector stuurde het vieze meisje en mij onmiddellijk van school. Dat was nog wat penibel, want de rector was bang van discriminatie beschuldigd te worden. De rest ging vrijuit, want dat had de school te veel inkomsten gescheeld. Het vieze zwarte meisje moest zich gaan verschonen, maar ze is er tussen uit geknepen om bijtijds de schoonmaker te waarschuwen. Daar is ze die nacht maar gebleven, met haar rose kut en haar benen wijd, zei ze, toen ik haar toevallig tegen kwam op straat. Ik werd door de rector naar een hotel gestuurd, waar ik veertien dagen gebleven ben, zonder me te wassen natuurlijk. Ik wist al dat ik hierheen wilde, omdat ik beslist in de seks wilde blijven rollen.

Onze ouders werden gewaarschuwd, maar ze zaten te ver weg en konden niet komen. De mijne lieten weten dat ik me maar moest redden en hun de rekening laten sturen. Het zwarte meisje wil wel in een seksclub gaan werken, maar daar is ze te jong voor. Misschien komt ze hier ook wel in de kooi als er weer plaats is.”

Dat was een mooi vooruitzicht, vooral voor de andere twee jongens. Maar nu werd Caspar beloond met een vijfvoudige douche, ik deed prick-your-dick in zijn kontgat en Amaryllis liet hem op haar kutgleuf duiken, terwijl ze zich wijdbeens achterover op een bankje liet zakken. Melchior beschouwde mijn verliefde actie als een vrijbrief om zelf zijn bruine Begonia te pakken, en Calluna wachtte eventjes op haar beurt om Caspar wijdbeens te belonen.
“Ben je eigenlijk bi, homo of hetero?” vroeg ik, terwijl ik mijn worst tussen zijn billen duwde.
“Weet ik niet, en het kan me niet schelen ook. Hoe meer seks, hoe beter.”

Die dag zou Amaryllis beslissen over haar toekomst. Bella en Donna kwamen haar uit de kooi halen, haar kutbaardje werd afgeschoren en via het zwembad werd ze schoon naar het voorhuis geleid. Ze had een fles shampo gekregen en die volledig opgebruikt om haar touwhaar te ontvetten en te kunnen kammen en föhnen. Al kammend leek ze de Lorelei! Bella en Donna vlochten die haardos meteen maar in, zodat ze er als een echte engel uit zag, de vlechten kwamen tot voorbij haar kontgat. We dachten al dat we haar zonder afscheid zouden moeten missen.

Ik mocht mij 14 dagen niet wassen (33): wit, blank, bruin en zwart

Na een uurtje kwam ze tot onze verrassing toch weer terug. Ze had als voorwaarden gesteld dat ze normaal van ons afscheid kon nemen, en dat ze de komende tien jaar haar studie zou kunnen doen en dus niet aan huis gebakken zou zijn zoals de andere engelen.
De Smid had dat goed gevonden, maar verwachtte dat ze wel beschikbaar zou zijn om af en toe klanten van dienst te zijn, net als de andere twee engelen, en bovendien eiste hij, dat ze buitenshuis nooit een lange broek of short, maar altijd een kort rokje zou dragen zonder slipje eronder, en dat ze ook geen beha aan zou doen. Alleen in de winter mocht ze een panty aan, zonder kruis natuurlijk.
Ze kon ook nog vertellen dat er morgen, op haar verjaardag, een nieuw, roetzwart meisje bij zou komen. Daardoor was de meisjesbezetting van de kooi te eenzijdig geworden, en als er dus een blanke blonde poephoer nodig was, zou ze moeten inspringen.

De rest van de dag besteedden wij zoals gewoonlijk aan deps’n, zodat ook Amaryllis er weer net zo bruin en vies uitzag als wij, behalve dat er geen klonten poep meer in haar kuthaar bleven hangen. De drie jongens neukten haar alle drie voor het laatst, ik weer in haar kontgat. Nu was Begonia aan de beurt om haar onderhaar te laten groeien, net als Melchior trouwens.

De volgende morgen kwamen Bella en Donna binnen met Amaryllis’ verjaardagstaart en met de nieuweling, het beeldschone zwarte meisje. De nieuwe meisjes zouden nieuwe namen krijgen, zei Bella, en zij heette van nu af Anemoon. Anemoon had nog een lichtbruine klont in haar navel, en was dus na de verwijdering uit het internaat nog niet in het bad geweest. Zij had zich ook twee weken niet gewassen, en de schoonmaker was blij dat die stinkmeid vertrok. Caspar begroette haar enthousiast en zij hem ook.

Bella en Donna duwden Anemoon de kooi in en zorgden dat ze languit op de bodem viel, met haar kegeltepeltjes in de stront. Wij zessen pisten haar onder nog voor ze op kon staan, de drie jongens hielden de pis op. Wij moesten immers de taartkaarsjes nog uitpissen. Maar eerst moesten wij Amaryllis nog uitschijten. De taart werd op een het bankje gezet en wij pisten met zijn drieën met de laatste druppels de achttien kaarsjes uit. Amaryllis hurkte boven het midden en slaagde er in haar evenwicht te behouden terwijl zij een mooie donkerbruine drol wierp.

Anemoon was nog onbekend met dit ritueel en keek haar karbonkelogen uit. Amaryllis pakte haar beet en trok haar naast de taart bij zich op schoot. Begonia en Calluna pakten elk een stuk van die drol en smeerden die stevig uit over Anemoon’s rose minitepels. Anemoon leerde buitengewoon snel, ze perste direct haar endeldarm leeg, zodat zowel Amaryllis’ bovenbenen als haar eigen billen in een dikke laag kledder zaten, en leegde toen haar blaas. Toen schoof ze een stukje naar Amaryllis’ knie, zodat ze haar vingers tussen Amaryllis’ dubbele mandarijnpartjes kon krabben en vingerde haar naar een orgasme. Dat was een verrassing, ze was er hartstikke goed in. Amaryllis deed uitgehijgd bij haar hetzelfde. En natuurlijk volgden Begonia en Calluna samen stevig tongend hun voorbeeld, terwijl Melchior jaloers toekeek bij dit meidengeweld.

Daarna aten wij met zijn negenen de slagroomtaart op, want ook de brunette blanke zusjes Bella en Donna namen een stuk, maar wel op een bordje met vorkje. Wij aten de taart alleen met handen en tanden, wat met al die slagroom niet echt handig ging. Wij kregen allemaal een wit gezicht.

Toen wij, de drie jongens, weer op krachten gekomen waren, naaiden we Anemoon voor het eerst. Gelukkig mocht ik haar kontgaatje bestoken, terwijl Caspar voor het eerst haar kut vulde. Daar was hij in de verwarmingskelder nog niet aan toegekomen, door die boze rector. Ook Melchior deed zijn plicht, met zijn gedachten en fantasie bij Begonia, die hem geamuseerd aanmoedigde:
“Doe maar net of zij ik is”.

Aan het eind van de dag was het tijd om Amaryllis uit te schijten. Anemoon’s darmen waren al leeg, maar wij vijven deden onze plicht: een hoop op iedere tiet, één op haar navel en één op de kut. Haar bovenbenen waren nog bruin van Anemoon’s hoop, en daarom leegde ik mijn verfpot maar op haar gezicht. Haar neus stak triomfantelijk tussen de massa die over haar wangen in haar vlechten gleed. Eigenlijk had Melchior haar als oudste het laatst moeten naaien, maar zij had medelijden met hem en bood haar kutheuvel aan de jonge Caspar aan, die met graagte zijn mop in haar emmer doopte.

Tenslotte joegen wij Amaryllis symbolisch door de staldeuren naar buiten, alwaar zij een duik in het zwembad nam. Bella en Donna namen haar buiten ons zicht door een andere deur mee naar haar nieuwe bestaan als haremhoer. Dat was een interessante promotie.

’s Avonds hadden we weer een opdracht, een schone deze keer, waar we zoals gewoonlijk door de Smid naar toe gereden werden. Ons nieuwe zwartje weerde en amuseerde zich duchtig, zo plat en schriel als ze was. De klanten behandelden haar zoals een kind haar negerpopje. Een pedo had er jaloers bij kunnen worden, maar onze klanten bestonden deze keer uit volstrekt bonafide hoerenlopers, allemaal mannen. Ze hadden natuurlijk wel in de gaten dat we alle zes onder de achttien waren, maar goed. Eentje had zijn vrouw meegenomen die zich door ons drieën liet bedienen.

De volgende morgen zou Anemoon haar verhaal vertellen. Maar nu doken wij met zijn zessen in de drie hangmatten: de bleke Calluna greep de zwarte Anemoon bij haar billetjes en andersom, net een tweeling in de baarmoeder, ik 69-de met Caspar, hij zoog op mijn lul en ik op de zijne, en tot zijn geluk bleef Begonia over voor Melchior.

Ik mocht mij 14 dagen niet wassen (34): engelenjacht

Het was best merkwaardig dat een roetzwart meisje met kroeshaar dat met een duidelijk Vlaams accent Nederlands sprak op een Nederlands internaat terecht was gekomen. Hoe zou dat gekomen zijn?

“Mijn vader werkte in Brussel als ambassadeur bij de Europese Unie, mijn ouders komen uit een centraal Afrikaans land. Toen daar het regiem wisselde heeft hij politiek asiel gevraagd en gekregen, en dank zij zijn kwaliteiten en wat vriendjes heeft hij toch een goede baan kunnen krijgen bij een internationaal bedrijf in Brussel. Toen hij werd overgeplaatst had ik geen zin om mee te gaan, en ook mijn ouders vonden het beter dat ik in Europa een opleiding zou krijgen. Dus ik naar een internaat in België. Dat was vreselijk streng en dat stond mij helemaal niet aan. Ik had geleerd voor mezelf op te komen, want zwarten worden nu eenmaal gediscrimineerd, al worden er veel mooie woorden gezalfd, ook bij dat internaat. Dus daar bedacht ik wat op. Onder het motto dat er in de bush van donker Afrika hier en daar nog steeds traditionele kleding wordt gedragen, dus alleen een grasrokje, weigerde ik onder mijn korte flodderrokje een slipje aan te hebben. Ik droeg ook zo doorzichtig mogelijke bloesjes, een beha had ik niet nodig. Met mijn onschuldige snoetje hield ik vol dat ik van jongs af aan gewend was de hele dag bijna naakt te lopen. Op die manier versleet ik in drie maanden tijd drie internaten, alle drie even streng.

Toen heeft mijn vader geregeld dat ik in Nederland terecht kon, maar de schoolleiding stelde wel als eis dat ik mij conventioneel zou kleden. Verder was het daar best uit te houden, vooral als lellebel bij de rebellenclub. Alle meisjes heetten zo, en ze waren het ook, nietwaar (ze versprak zich bijna door zijn echte naam te gebruiken) … Caspar? Daar ben ik dus gebleven tot ik net als Caspar veertien was. Het was een fantastische tijd waarin ik vooral geleerd heb mijn kut te gebruiken om te krijgen wat ik hebben wilde. Toen de rector de pret had bedorven, ben ik hem gesmeerd en daarom kom ik hier aan de jampot likken.”

Als dank voor onze aandacht mocht eerst Caspar zijn drol op de kurk in haar navel lossen. Wij, de andere vier, pisten daar gul overheen en voegden onze darminhoud eraan toe, zodat wij gemakkelijk de vijf dampende hopen konden uitsmeren. Wij discrimineerden natuurlijk niet, ze kreeg dezelfde behandeling als de blonde blanke gisteren. Toen we klaar waren kon je alleen nog aan haar gezicht en haardos zien dat ze niet blank en blond was vóór deze bodypaintactie.

’s Middags was het tijd voor weer een jaarlijks evenement. Wij zessen mochten, zo smerig als we waren, in het veld achter de maisakkers op de blanke blonde engelen van de Smid jagen en ze naaien op de manier die wij wilden, als we ze te pakken kregen. Het was een regelrecht verkrachtingsspelletje. We kregen er een uur de tijd voor. Lien, Bien en Fien (tot voor kort Amaryllis) kregen een minuut voorsprong en een soort heksenbezem die ze thyrsusstaf noemden als wapentuig. Die bestond uit een bezemsteel met een ananas erop. Ze hadden slierten klimop om hun hoofd, tieten en billen gewonden. Wij, de drie jongens, kregen laarzen aan met hoge hakken die er als bokkenhoeven uit moesten zien, en bovendien kregen we hoorntjes op ons hoofd geplakt en een paardenstaart op ons stuitbeentje. Voor deze keer kregen we een Cialispil om te zorgen dat we een erectie hielden tijdens de jacht. Toen de engelen op pad waren, beraamden wij een aanvalsplan. We besloten één engel per keer te nemen, te beginnen met Lien, die voor Melchior zou zijn. Caspar zou Fien nemen, die had hij pas één keer genoten, en voor mij bleef dan vanzelf Bien over.
De drie meisjes zouden als bosnymfen assisteren. Ze konden bijvoorbeeld onwillige engelen in een houdgreep nemen en zo nodig opvrijen, zodat onze piemels gemakkelijk en snel hun werk konden doen.

Bella en Donna kwamen er ook bij, maar ze waren geen deelnemers aan de jacht. Net als bij het luchten werd er publiek toegelaten achter het hek bij het zwembad. De Smid had een plastic pansfluitje, dat als een soort miniatuurorgeltje uit een rijtje pijpjes van verschillende lengte bestond. Hij blies er een vrolijk wijsje op en de jacht kon beginnen. Bella had een stopwatch, en de Smid blies opnieuw toen de minuut om was. Dat konden de engelen niet meer horen, want een pansfluit maakt maar een zacht geluid.

Bij de toeschouwers, allemaal met verrekijkers, was zoals gewoonlijk de familie van Calluna, maar ook een sproetige bleke jongen met rossig haar, die helemaal weg was van Anemoon en dat luidkeels liet merken:
“Daar wil ik mee neuken, wat een schatje!” riep hij keihard over het terrein. Ik dacht dat hij dan mijn blanke opvolger zou moeten worden, want een nieuwe Melchior moest natuurlijk wel zwart zijn.

Wij renden zo hard als de bokkenlaarzen toelieten in de richting waarin we Angelina hadden zien vertrekken, onze eerste prooi. Het terrein was redelijk open, er liepen een paar houtwallen en greppeltjes, maar er stond verder alleen gras op, dat kortgeleden was gemaaid. Het maisakkertje diende alleen om de business van de Smid af te schermen. Wij verspreidden ons om de greppels en de houtwallen af te lopen, en we vonden Serafina vrij snel, maar die hoefden we nog even niet. Ze gebaarde dat de andere twee zich in de houtwal hadden verstopt. Dat mochten die andere twee niet merken, want dan zou het niet gezellig meer zijn met zijn drieën bij de Smid. De twee zaten doodstil tussen de bramenstruiken te wachten tot het uur om zou zijn. De verkrachting was voor hen niet het probleem, beschikbaarheid hoorde bij het bestaan van haremhoeren. Laatst waren ze na een neukavond in het Gloriegat in tranen uitgebarsten in de transportkar van de Smid, omdat ze noodgedwongen op en onder de poepcollega’s (ons dus) kwamen te zitten. Dat stond ze deze keer ook te wachten, en alleen Serafina had er geen moeite mee.

Daar zaten ze dus, tussen de bramenstruiken, met de thyrsusbezem om ons af te weren. Wij hadden alleen onze blote handen, en die gebruikten we om te beginnen om met zo weinig mogelijk schrammen de bramentakken te verwijderen. Dat lukte niet best, maar de scherpe doorns krasten ook over de blote billen van de Lien en Bien, en dus kwamen ze toch overeind tussen de bosjes vandaan. In feite trokken we ze aan een soort prikkeldraad uit de bosjes vandaan. Maar zes tegen twee, dat was ongelijk. Melchior ging samen met de drie meiden Lien te lijf, Caspar en ik hielden Bien bij haar vandaan. Anemoon dook op haar kut, en begon die te vingeren, terwijl de andere twee en Melchior haar in bedwang hielden. Bij de worsteling probeerden ze met zoveel mogelijk lijfelijk contact de poep van hun eigen lijf over dat van Lien te smeren. Schokkend en snikkend gaf ze zich languit op de grond liggend over, Anemoon wreef haar naar een kleddernat orgasme, en terwijl Melchior zijn prik in haar poes duwde, pisten de drie meiden over haar gezicht, zodat de zoute tranen snel verzuurden.

Toen was het de beurt voor Bien. Caspar en ik hadden haar de thyrsusstaf ontfutseld en zaten genoeglijk aan de ananas te kluiven. Ze lag op haar buik, ik zat op haar billen en Caspar op haar schouders.
Terwijl Lien lag na te snikken met Melchior na druipend boven op haar kwamen de drie meiden ons helpen om Bien op haar rug te rollen. Ze bleef heftig tegenspartelen, maar twee meiden elk aan een arm en wij tweeën samen aan haar samengeknepen benen slaagde er tenslotte in om haar als een uitgeklopt matje om te keren. Begonia likte stevig op haar klit in, en Calluna wreef haar tieten tegen die van Bien, terwijl ze Bien’s hoofd op haar schoot hield. Toen ze haar heet genoeg hadden gemaakt, sopte Begonia Bien’s geil in haar kontgat Toen pakten de twee meiden haar bij de knieën en drukten die langs haar heupen omhoog. Haar billen kwamen los van de grond, zodat ik gemakkelijk mijn Cialislul in haar gat kon doen en hem daarin leeg schokte. Zo heb je als homo extra lol van een blonde stoot.

Fien had zich intussen bij ons gezelschap gevoegd, en speelde medelijden:”Gossie, zijn de jongens stout geweest? Nou hebben jullie helemaal vies gemaakt, ik zal ze leren hoor,” en met haar benen wijd sproeide zij boven Melchior haar plas uit, die natuurlijk ook over de billen van Lien spetterden.
Zelf pakte ze toen Caspar bij zijn heupen en schoof hem in een soort hurkzit onder zich door, terwijl Anemoon en Calluna hem elk bij een bil tegen haar kut drukten en zorgden dat zijn kromstaf in haar kazuifel verdween. Als vanouds leegde ze nog terwijl Caspar klaarkwam haar endeldarm op zijn buik. “Laat maar zakken, meisjes,” zei ze, met onafgeveegde poep tussen haar bilspleet, terwijl ze op Caspar’s navel zat. Toen vonden Bien en Lien de energie terug om hun plasje en poepje bij te dragen. Fien werd ondergespoten en daarmee werd de eenheid onder de drie engelen hersteld.
“Zie je wel dat poepseks opwindend is? En in het zwembad ben je zo weer schoon.”

De engelen vonden dit jaarlijks festijn verschrikkelijk. Soms was het ze ook gelukt zich een uur lang te verstoppen. Maar nu Serafina als voormalige poephoer erbij was gekomen zou dat misschien veranderen, want vandaag had ze echt zendingswerk gedaan.

Met zijn negenen werden we met applaus van de toeschouwers onthaald, en we doken met zijn allen het zwembad in. Net zo schoon als Bella en Donna paradeerden we met zijn elven voor het publiek, met onze schone kontgaatjes bedankend voor hun aandacht. De drie jongens pronkten met hun Cialispiemels en de zeven meisjes showden ook hun tieten en tietjes. De sproetige jongen slaagde erin van achter het hek Anemoon voorzichtig in haar stijve tepeltjes te knijpen, en Calluna’s zusje Jenny trok Caspar aan zijn stoklulletje.

Ik mocht mij 14 dagen niet wassen (35): 35 tinten bruin

Vier jaar heb ik in de beestenkooi van de Smid van mijn uitgroeiende seks genoten, tot ik zelf achttien werd. Sommige gebeurtenissen hebben zich herhaald, zoals de driemaandelijkse inentingen tegen enge ziektes, het halfjaarlijkse tandartsbezoek en de jaarlijkse tocht naar de naturistencamping met de janplezier met kinderen. En de engelenjacht. Eén keer vertellen is natuurlijk wel genoeg.

De Smid heeft de stal in die tijd nog eens verbeterd. Hij was namelijk best wel milieubewust, en misschien liep de mensenstank ook wel in de gaten. Pis met poep levert ammoniakgas, en de stal stonk dan ook als de tonnetjesplee van mijn grootmoeder. Hij zorgde voor een pisgoot in het midden, de wee stinkende poep kon er dan mooi naast blijven liggen. Tijdens de aanleg ervan mochten wij schoon in het voorhuis logeren, tot vreugde van de engelen.

Alle medebewoners van het eerste uur maakten op hun tijd plaats voor nieuwelingen. Bruine Begonia ging met haar broer hokken en dacht dat ze tweemaal daags met hem kon neuken, zo kondigde ze aan vóór haar vertrek. Haar opvolgster heette Berberis, en ze was blank met een blonde krullenkop. Melchior had het nakijken. Ik weet niet wat er na zijn vertrek van hem geworden is, en of hij zijn Begonia ooit weer gezien heeft.
Calluna maakte plaats voor haar zusje Jenny, dat de naam Clematis kreeg. Ze had nu beginnende schotelvormige borstjes. Calluna, nu weer Maartje, ging terug naar haar ouders, en vormde een ménage-à-trois met hen, ik kwam ze weer tegen in het naturistenkamp, daar vertel ik nog over.
Melchior werd opgevolgd door een weggelopen AMA, die geen zin had om op zijn achttiende met alleen een schooldiploma het land uit te worden gezet. Bij de Smid had hij goede vooruitzichten. De nieuwe jongens hielden de namen van de oude, al schijnen Bella en Donna geaarzeld te hebben om ze in het vervolg Kwik, Kwek en Kwak te noemen.

De tiener die zich door haar hengst had laten dekken kwam bij haar volgende verjaardag nog een keer terug met haar gevolg van vrienden en fotografen. Deze keer koos ze het standje van een merrie, dus met haar beeldschone blanke billen in de lucht en haar knieën naar voren langs de gymnastiekkast. Alleen had ze geen staart, maar of de hengst dat gemerkt heeft? Haar gevolg en wij mochten haar allemaal na de hengst neuken, en daar ging zoveel tijd overheen, dat de meesten in de tussentijd weer op sterkte kwamen. Zo konden ze opnieuw haar blanke billen liefkozen en hun stengel naar believen in kut of kont boren, want het was voor een meid best een lekker ding. Ze stonk wel verschrikkelijk naar paard, maar daar zeurden wij als topstankorgels maar niet over. Ze voegde haar eigen stank trouwens toe. Om nog meer op een paard te lijken liet ze in de merriestand tussen de dekkingen door haar drollen vallen. Jammer genoeg zagen die er als mensen- of hondenpoep uit, en niet als paardenvijgen. Wat dat betreft leek ze precies een loopse teef, gatsie! Ook haar pis schoot te kort, echte paarden produceren een halve emmer, dat is meer dan twee mensenglaasjes.
De meisjes mochten naar hartelust over al die blote billen pissen, en dat deden ze dan ook. De vriend van de jarige slaagde erin om alle drie onze meisjes aan zijn blazoen te rijgen, daar had hij tijd genoeg voor, en de merrievriendin had het niet eens in de gaten.

De sproetige jongen van de naturistencamping die helemaal gek was van de zwarte Anemoon was mijn opvolger als Balthazar.
Nog voor hij Anemoon mocht neuken werd hij eerst aan mij ter beschikking gesteld, want het moest duidelijk zijn dat hij voor algemeen gebruik diende. Ik heb zijn in heerlijke kontgaatje geboord en hem in het mijne laten pluggen. Toen pas mocht hij Anemoon beroeren, en die wilde hem ook al eerst in haar kont hebben. Als bewijs van haar genegenheid liet zij een kledder poep lopen, toen hij zijn piemel uit haar gat trok. Toen was hij wel voldoende ingewijd. Hij maakte een minder larmoyante indruk in de liefde dan Melchior. Anemoon’s tieten waren intussen aardig gegroeid, ze was nog vrijwel plat toen ze intrad in onze kooi en ik haar voor het eerst had ingespoten.

Ik werd op de bekende manier uitgebonjourd, niet met pek en veren dus, maar met pis en stront. Ook mijn geliefde blonde Caspar deed daar hartelijk aan mee, hij leegde zijn blaas tegen mijn kontgat, dat kriebelde lekker, drukte toen zijn eikel door mijn kringspier en spoot zijn geil in mijn endeldarm. Hij wist wel hoe hij mij kon plezieren. Toen kneedde hij zijn drol stevig in mijn harige ballen. Want vóór mijn vertrek had ik als oudste mijn ballenhaar moeten laten groeien.

Zo liet ik de staldeuren achter mij dichtklappen. Ik had de keuze tussen rechtsaf naar de seksclub Gloriegat en linksaf naar de naturistencamping. Deze lag aan een voormalige zandafgraving, en ik besloot daar eerst maar eens uitgebreid te gaan zwemmen. Daarna zou ik me melden bij de campingbeheerster, die als vrouw van de Smid natuurlijk goed wist wie ik was en wat ik kwam doen. De meesten van mijn voorgangers bleven een paar dagen en vertrokken weer zodra ze zich van kleren en andere dagelijkse behoeften hadden voorzien. Maar ik was van plan er een huisje te huren en eerst mijn schrijverscarrière te beginnen.

Ik liep schoongespoeld de receptie binnen en de beheerster, die ik gemakshalve Anna mocht noemen, liet mij op de plattegrond zien wat er vrij was en voor hoe lang. Ze herinnerde zich nog hoe ik vier jaar eerder in de kooi van haar echtgenoot was ingetrokken, want ze was lid van de keuringscommissie. Ik had haar dus ook toen al op de kut gesabbeld, en ze vond dat ik dat ter plaatse meteen nog maar eens moest doen. Daar had ik geen probleem mee, het leek me wel handig om een prima relatie met haar te houden. Ze klom op de balie, ging op haar knieën zitten en stak me haar kut en kontgat toe. Ik likte van onder naar boven, stak toen mijn vingers in haar gat en smakte haar klit naar een orgasme. Er kwam wel iemand binnen, maar die was blijkbaar gewend aan dit schouwspel, en zei dat zij straks wel terug zouden komen.

“Een lekker ding was je vier jaar geleden ook al,” zei Anna terwijl ze zich omdraaide en met haar benen wijd aan mijn lul trok, “je moet alleen dat haar weer van je ballen af scheren.” Lekker ding, dat vond ik iets dat je beter van jonge dames kon zeggen, maar voor een jonge homo kan het er ook wel mee door. De Smid was niet jaloers van aard, maar toch was het prettig dat ik als homo geen echte bedreiging voor hem kon zijn, en dat maakte ook Anna des te meer ontspannen. Ik regelde gelijk dat ik de driemaandelijkse injecties tegen enge ziektes kon houden. Anna wilde ook best homocontacten op de camping regelen, als andere gasten daar maar geen last van zouden hebben.

Ik betrok een huisje en besloot tegelijk dat ik mij minstens tweemaal per dag zou aftrekken, ongeacht wat ik verder aan contacten zou opdoen. Het eerste contact was Calluna, nu weer Maartje, die mij al had gespot en onmiddellijk haar kont kwam aanbieden. Daar deed ik prick-and-push in, terwijl ik achter haar billen en heupen langs een pussy-pull met mijn linkerhand uitvoerde om haar klit te verhitten en met mijn rechterhand haar hangtieten liet zwabberen. Dat vond ze wel leuk. En al was ik dan homo, ze wilde graag met me neuken als afwisseling van haar pappa. Haar pappa had trouwens ook best zin in een blonde knaap.

Ik had nu voor het eerst een internetaansluiting en zorgde voor een eigen website, uiteraard voor de webcamseks. Ik zocht de films van het paardenmeisje op en deelde die met zo veel mogelijk bekenden van vóór mijn veertiende. Op de een of andere manier kwam ik er zo achter dat mijn vader was overleden en dat een notaris mij zocht om de nalatenschap te regelen. Dat leverde een hoop geld op, pa heeft dus toch nog iets goeds voor mij betekend.

Intussen ging ik hard aan het werk om mijn herinneringen aan de kooitijd op te schrijven. Ik wilde een uitgever vinden en ook al net zo beroemd worden als Gerard Kornelis. Vijfendertig hoofdstukken, tweehonderd pagina’s zouden het worden, met als titel Vijfendertig tinten bruin. Ik stuurde ze naar verschillende uitgevers. Ik kreeg ze met allerlei stimulerende opmerkingen terug. Mijn beschrijvingen waren “niet gevoelig genoeg.” Ik schreef “te zakelijk, waardoor de spanning niet genoeg werd opgebouwd.” Natuurlijk was er ook echt negatieve kritiek. “Te veel homo”, “te veel poep en pis”, “te weinig geloofwaardig,” “vanwege al die minderjarigen kunnen er geen illustraties bij.”
Dat is allemaal waar, dus daarom besloot ik om mijn manuscript gratis aan de lezers aan te bieden, bij dezen dus.

Ik was blij dat ik op de naturistencamping niet aan kleren hoefde te wennen, en blijf er dus zo lang mogelijk wonen, met de webcam aan. Aan Anna zal dat niet liggen, met prik en douw en exhibitionisme hebben we geen van beiden moeite. Ook zijn er genoeg andere liefhebbers voor mijn onderbuik op de camping. Ik beleef veel plezier van de activiteiten van de kooinakies, ik ga vrijwel dagelijks kijken bij het luchten, als publiek dus. Wat is er mooier dan schaamteloze naakte tieners? Ik kwam bij het hek laatst ook de oude Caspar tegen, die nog steeds bij Gloriegat werkt. “Vuile homo,” siste hij me toe. “Net zo vuil als jij!” reageerde ik. Nu snapte ik waarom hij niet meer wilde groeten toen ik hem een paar maanden geleden voor het laatst in mijn knapenleven tegenkwam. Toch had ik nooit homohaat opgemerkt in de tijd dat we zo gezellig samen in de kooi neukten.

De janplezier met de nakies ervoor en de naakte kinderen erop kwam van de week weer langs, compleet met de afterparty met dans- en seksliefhebbers, waarbij ik mijn deel nam van de pret met mijn vroegere maatjes en opvolgers. Met de hulp van een Cialispil had ik de hele dag een stijve, tot hilariteit van het voorgelichte deel van de kinderen. De rest zag het niet eens.

Ondertussen pakte ik de nieuwe Caspar door het hek heen bij zijn ballen, zoende hem stevig en trok hem af. Hij was zo lief om dat toen ook bij mij te doen. Ik nam me voor om hem af en toe voor mezelf te reserveren bij de Smid. Misschien komt hij bij mij als hij achttien is. Ik leef nog lang en gelukkig bij dit vooruitzicht.