1 Ster2 Sterren3 Sterren4 Sterren5 Sterren (24 stemmen, gem. 4,75 van 5)

‘Nu zou ik je toch iets willen vragen,’ zegt Lien wanneer ze uit de badkamer komt. Ik zit aan mijn bureau een pornofilmpje te bekijken maar dat kan ze gelukkig niet zien. Ik maak het scherm zwart en vraag haar wat ze te zeggen heeft. ‘Tja, het is nogal moeilijk maar ik ben niet gewoon om rond te pot te draaien,’ begint ze, ‘het is dat ik een opgedroogde klodder zaad in de wasbak heb gevonden en dat vind ik niet zo leuk om op te ruimen. Zou je dat in ’t vervolg niet zelf doorspoelen?’ ‘Sorry, Lien, maar ja, ik heb me vanochtend boven de lavabo afgetrokken en toen ging de telefoon en ik ben glad vergeten om dat weg te spoelen. Ik vind het gênant om je zo te choqueren. Echt: sorry, het zal niet meer gebeuren.’

Sinds ik zes maanden geleden uit het ziekenhuis ontslagen ben na een verkeersongeval, komt Lien elke vrijdag mijn huis op orde zetten. Een dronken chauffeur maaide me met mijn motor van de weg en naast een paar gebroken ribben hield ik er ook een lelijk litteken over mijn linker wang aan over. En ik mank sindsdien een beetje. Mijn leven is na dat ongeval in veel opzichten veranderd, niet in het minst op seksueel vlak.

‘Wat ik vreemd vind is dat een man als jij, veertig jaar en in de kracht van je leven, jezelf moet aftrekken,’ zegt Lien. ‘Er moeten toch vrouwen genoeg zijn waar je het kunt mee doen?’ ‘Ik ben al een paar maanden bezig met datingsites en Tinder en nog andere dingen om een vrouw te vinden,’ antwoord ik, ‘maar ik zet daar heel bewust altijd een foto bij waarop het litteken in mijn gezicht te zien is. Wel, tot nu toe is er geen enkele vrouw die gereageerd heeft. Wat kan ik dan anders doen dan me af te trekken?’ ‘God nog aan toe,’ roept Lien, ‘wat zijn vrouwen tegenwoordig toch veeleisend: een vent moet mooi zijn, rijk zijn en wat nog allemaal en aan goeie seks denken ze niet meer. Dat was in mijn tijd toch anders!’

Lien is 68 maar ziet er ouder uit. Onder haar werkschort ziet ze er redelijk vormeloos uit. Maar toch heeft ze iets heel innemends, ze is vriendelijk en altijd opgewekt, ze heeft gevoel voor humor en is zeker niet dom. Eigenlijk kijk ik altijd uit naar de dag dat ze komt poetsen.

‘Zeg eens, Lien,’ ga ik verder, ‘ik hoop echt dat ik je weer niet choqueer met wat ik je wil vragen, maar misschien kunnen we elkaar wel helpen. Je bent toch ook alleen, nietwaar?’ ‘Al tien jaar sinds Frans gestorven is,’ zegt ze, ‘en de drie jaar van zijn ziekte was het met seks ook niks meer. Dus dat half jaar zonder seks van jou stelt eigenlijk weinig voor. Ja, ik heb al dertien jaar niks meer gedaan dan met mezelf en dat is toch niet te vergelijken met echte seks. Ik weet niet waar je naar toe wilt, Rob, maar wat bedoel je dat we elkaar kunnen helpen?’

‘Daar wil ik nu eens serieus met jou over praten, Lien. Misschien kunnen we overeenkomen en een of ander regelen.’ ‘Jij en ik, ik met jou, ach Rob, ik ben 68 en mooier ga ik er niet meer op worden. Ik heb hangtieten van wel dertig centimeter en de rest zal je je ook wel kunnen voorstellen. En dan met zo’n mooie kerel als jij, ik zou me alleen belachelijk maken. Kijk: ik moet rondkomen van een klein pensioen. Om de huishuur en eten en kleren te kopen moet ik al tien jaar in het zwart gaan poetsen tegen tien euro per uur. Op de andere plaatsen waar ik poets is dat bij alleenstaande vrouwen of bij koppels waar de vrouw altijd thuis is. Had ik bij een weduwnaar een postje kunnen hebben, of bij een oudere man die alleen woont, dan had ik zeker al geluk gehad. Maar met jou, goed, ik heb mijn fantasietjes wel maar die zijn beter dan de realiteit. Dus laat het maar zo. Trouwens, stel dat we dat eens zouden proberen en het valt tegen voor jou, waar ik eigenlijk zeker van ben, dan verlies ik hier mijn werk en zit ik weer zonder inkomsten.’ ‘Kom, Lien, we gaan beneden een koffie drinken en als grote mensen eens praten en zien of we ergens uitkomen. In ieder geval beloof ik je dat, zelfs als het jou of mij niet zou bevallen, dat je hier mag blijven werken en dat ik je dan zelfs twee euro per uur mee zou betalen, ook zonder seks.’ ‘En mèt seks?’ vraagt ze al lachend. ‘Daar gaan we over praten, Lien. Kom maar mee naar de keuken.’

Ze nipt aan haar kopje koffie nadat ik haar gevraagd heb alles over zichzelf te vertellen. ‘Wel,’ begint ze, ‘ik ben met Frans getrouwd toen ik twintig was en ik ben nooit van mijn leven vreemd gegaan en hij ook niet. Frans was een rustige kerel, een goede man. We vrijden wel regelmatig maar altijd op dezelfde manier, missionaris noemen ze dat. Ik weet niet hoe dat kwam, maar ik had altijd veel fantasieën over seks. Toen ik een jaar of dertig was, liep ik eens voorbij een seksshop en ik zag daar boekjes in de etalage liggen. Ik ging binnen en kocht er een stuk of drie. Er was er eentje bij over afzuigen, een ander over anale seks en eentje over SM. Dat vond ik allemaal zo spannend en ik zou dat ook willen doen hebben. Ik legde die boekjes op het nachttafeltje maar Frans keek er niet eens in. Ik heb hem dan wel eens van die foto’s getoond en gezegd dat ik dat ook eens graag zou doen, maar dan antwoordde hij dat hem dat niet interesseerde. Ik heb die boekjes nog altijd en ik heb er nog regelmatig bijgekocht. Ik heb geen computer, maar ik weet wel dat je dat nu allemaal in filmpjes kunt zien. Ik vind het wel erg dat het voor mij niet meer weggelegd is, maar ja…’

‘Lien, ik doe je in alle ernst een voorstel,’ antwoordde ik. ‘Na mijn ongeval, toen ze wist dat mijn litteken nooit zou verdwijnen, heeft mijn vriendin niets meer van zich laten horen. Ze vond dat litteken walgelijk, zei ze. Eigenlijk waren we alleen samen voor seks, een of twee keer per week. Ik heb nooit een vaste relatie gehad omdat ik nogal veeleisend ben wat seks betreft. En wat jij daar noemt als fantasie uit de boekjes die je hebt, dat is wat ik doe. Om het maar eens duidelijk te zeggen: anale seks, SM en die dingen, dus redelijk extreem en waar je niet bij de meeste vrouwen moet mee afkomen. Ik wind er ook geen doekjes om en ik ben heel serieus als ik je nu zeg dat het echt wel zou kunnen klikken tussen ons. Ik heb me drie uur geleden afgetrokken en terwijl je aan het vertellen was, heb ik weer een stijve gekregen. Je kunt het zien als een zakelijke overeenkomst, maar dit is wat ik je voorstel: je zegt je andere posten op en ik betaal je het dubbele van wat je daar verdient. Je komt een dag bij mij om te poetsen en een dag om te seksen. Voor het poetsen betaal ik je dan twintig euro per uur en voor de seks veertig, om te beginnen. Als je echt doet wat ik wil, komt daar nog iets bij – geld voor een nieuwe jurk of om eens ergens naartoe te gaan. Lien, ik zit hier met een stijve en jij hebt er al dertien jaar niet meer een gezien. Heb je er trouwens ooit al een afgezogen?’ ‘Frans wilde dat niet,’ zei Lien. ‘Vooruit dan,’ antwoordde ik. Ik ging naast haar staan, ritste mijn broek open, trok me harde paal tevoorschijn en zei zonder meer: ‘Zuig me maar eens goed af, Lien, dat heb je verdiend.’

Het vervolg lees je binnenkort in het tweede deel. Reacties worden op prijs gesteld.

Loading

Nog geen reacties, reageer hieronder!


Reactie toevoegen

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *