Het gebeurde op woensdag avond, de avond dat het land in rep en roer was. De ene kant vierde uitbundig feest terwijl de ander verslagen stond toe te kijken hoe ze 29 zetels kwijt waren. Wat ik toen nog niet wist is dat ik die nacht ook een heel groot deel van mijn stem zou kwijtraken, ook mij zou de mond gesnoerd worden en ik zou maar moeten accepteren wat er gebeurde met me.

Mijn wapen zou mij bescherming moeten bieden, alles is volgens de regels gegaan. Ik heb mijn schietlessen gevolgd, ik heb een vergunning aangevraagd, een kluis gekocht. Alles had ik volgens de regels gedaan, en zodoende kon ik me thuis veilig voelen met mijn wapen binnen handbereik. Als alleenstaande vrouw in een drukke stad gaf me dit mentaal toch nog dat beetje extra zekerheid dat ik veilig in mijn huis kan zijn.

Waarom ik besloot om deze avond mijn wapen uit de kluis te halen en dicht bij me in de buurt te houden weet ik niet. Misschien was ik bang dat er door de verkiezingen rellen uit zouden breken, dat men net iets te diep in het glaasje zou kijken en daarmee de onschuldige burger lastig zou gaan vallen. Zoals zo vaak gebeurt als mensen net wat te veel alcohol in hun systeem hebben. Misschien omdat ik de dagen ervoor lichtelijk paranoia was, ik zou zweren dat ik iemand rond mijn huis hoorde lopen. Ik weet het niet, maar het wapen gaf me een veilig gevoel. Een schijn veilig gevoel zoals ik over niet al te lange tijd achter zou gaan komen. Het wapen gaf de indringer niet alleen de macht over mijn leven, het gaf hem ook de macht over mijn eigenwaarde. Hoe heeft hij het kunnen pakken, het lag er voor mijn bescherming, niet om mij mee te kunnen bedreigen. Waar is het mis gegaan? Waarom heb ik het er bij gepakt? Waarom heb ik het laten liggen? Waarom is het niet terug de kluis in gegaan? En zo had ik nog veel meer vragen over mijn keuzes die avond die altijd onbeantwoord zullen blijven. Ik kan alleen maar gissen naar de antwoorden om mijn geest enigszins rust te geven.

Na een drukke dag op het werk was ik blij dat ik eindelijk thuis was. Voordat ik naar huis ging moest ik nog langs de supermarkt, want ik had niks meer in huis. Om nu weer te gaan bestellen vond ik erg zonde, en ook gaf het me een lui gevoel. Ik ben een volwassen vrouw, ik ga zelf eens wat eten koken en gezond doen. Aangezien koken me niet erg ligt had ik spullen voor een lekkere salade gehaald. Sla, verschillende nootjes, gerookte kipfilet, komkommer, paprika, mais en nog meer wat ik graag in een salade zou zien. Om toch een beetje te zondigen had ik ook nog wat chocolade eitjes gehaald met praline erin, met Sinterklaas liggen de pepernoten al maanden in de winkel. Dus een maandje voor Pasen al eitjes kopen, dat kon wel volgens mijn innerlijke kalender. Voor ik thuis aan mijn salade kon beginnen nog even snel langs het stem bureau. Dit is de dag van Nederland, en ook ik stem graag mee voor onze toekomst en politiek.

Thuis aangekomen was het gelijk duidelijk dat ik in de stad woon, er was bij mijn voordeur met krijt gekrast. Geen zin om dit nu schoon te maken en ik had goede hoop dat de regen die in de nacht voorspeld werd het grootste gedeelte van het schoonmaken op zich zou nemen. Binnen zijn direct mijn schoenen uit gegaan en ben ik naar de keuken gelopen om mijn gezonde avondmaal te bereiden. Uiteraard niet voordat ik eerst een muziekje aan gezet heb, want het leven zonder muziek is maar saai, zeker als je eten aan het koken bent voor alleen jezelf. Lekker dansend ben ik mijn komkommer aan het snijden en ik zou zweren iets in mijn ooghoek te zien. Ik kan het niet helemaal thuis brengen, maar zodra ik me omdraai om te kijken zie ik niets bijzonders. Dus ik schud het gevoel van me af en ga verder met mijn salade. Sla op een bord, groente en fruit erbij, de nootjes erbovenop en daar bovenop komt de saus om het geheel af te maken. Ik plof neer op de bank, zet de tv aan en begin met een grote glimlach van trots aan mijn bord salade. Terwijl ik de eerste happen verorber ben ik trots op mezelf dat ik dit lekkers in elkaar heb weten te zetten. Bijna alles was goed, kon ik alleen maar het gevoel kwijtraken dat ik bekeken word. Nog steeds lijk ik soms in mijn ooghoeken wat te zien, misschien komt het omdat ik alleen ben, ik voel me in ieder geval niet zo op mijn gemak.

Ik besluit om het eten op tafel te zetten en de sloten van het huis te controleren. Boven de ramen en als ik dan toch boven ben kan ik net zo goed mijn wapen uit de kluis mee nemen. Ik voel me veilig als ik weet dat ik mezelf kan verdedigen, ook weet ik hoe ik er mee om moet gaan dus deze vriend gaat mij vanavond gezelschap houden. Ik check de sloten van de achterdeur en het valt me op dat de deur niet op slot is. De sleutel zit in het slot, waar hij normaal ook zit dus ik maak me niet meer zorgen. Weer bekruipt me even een bekeken gevoel. Ik draai het slot om, haal de sleutels uit het slot en leg ze in een bakje. Ik denk dat mijn moeder langs is geweest om de planten water te geven, dat doet ze wel vaker en waarschijnlijk is ze even naar de tuin geweest om een gieter te halen en is ze vergeten om de deur af te sluiten. Tevreden dat ik weet waarom de deur niet op slot zat, trekt het nare gevoel ook weer weg, zeker ook omdat ik het wapen bij me heb. Men moet wel erg dapper zijn willen ze mij vanavond iets aan gaan doen, terwijl ik dat denk voel ik mijn ego groeien van zelfvertrouwen.

Ik eet mijn salade verder op en begin een uurtje later aan mijn toetje, ik vond dat ik die wel kant en klaar mocht kopen nadat ik gekookt had. De wind waait buiten harder dan verwacht, ik hoor vaker takjes breken of over de grond schrapen, ik kan het geluid niet helemaal thuis brengen. Normaal is het wat rustiger buiten, dus ik besluit ook meteen om aankomend weekend mijn tuin weer eens te fatsoeneren. Dan hoef ik me ook niet zorgen te maken bij ieder geluidje en heb ik weer eens wat lichaamsbeweging gehad. Voldaan van het eten en moe van het werken ga ik op de bank liggen.

Na een uurtje ben ik het beu om tegen mijn vieze vaat aan te kijken dus breng ik het terug naar de keuken en zet ik het in de gootsteen, de vaatwasser moet nog uitgeladen worden maar dat doe ik morgen wel. Ik hoor de bank om mijn naam roepen en ook ik merk dat ik graag nog wat tijd doorbreng met de bank. Ik draai me om en schrik me kapot. Ik zou deze keer toch echt zweren dat ik iets zag, ik pak mijn zaklamp en verzamel alle moed die ik heb om met mijn zaklamp naar buiten te schijnen en te vinden wat nu de hele tijd mijn aandacht trekt. Weer zie ik niks, buiten zie ik de wind ook bezig. Een struikje lijkt te dansen met de wind en ik kijk aandachtig hoe de takken tot rust komen. Ik ben er wel klaar mee om paranoia op mijn achtertuin te zijn dus ik besluit om daar de gordijnen ook dicht te doen en naar de roep van de bank te gaan luisteren.

Ik plof neer op de bank en ga direct liggen, ik leg mijn wapen voor me op tafel neer zodat ik er direct bij kan. Paranoia als ik nog ben, oefen ik ook daadwerkelijk een aantal keer met het wapen pakken. Ik zet de safety pin erop, want blijkbaar was die eraf, zo hoor je niet met wapens om te gaan. Ik stel in mijn hoofd voor hoe ik een uitbrander krijg van mijn schietleraar, dit leer je op dag 1 al en wordt er iedere les weer ingestampt. Ik grinnik op mijn gedachte en laat ze afdwalen naar de tv om de uitslagen van de verkiezingen te kunnen volgen. Ik hoor zo af en toe de wind nog dansen buiten, ik ben er alleen niet altijd van overtuigd dat het de wind is. Maar ik praat mezelf aan dat het wel degelijk de wind is, ik moet niet zo paranoia doen op iets wat volledig normaal is. Op een gegeven moment is de wind zelfs wel wat kalmerend gaan werken omdat het me aan mijn eigen irrationele reactie doet denken. Ik krijg er steeds meer moeite mee om mijn ogen open te houden, en achteraf gezien had ik nu ook beter naar bed kunnen gaan. Graag wilde ik zien wat de definitieve uitslagen zijn dus dwing ik mezelf om wakker te blijven. Voor het geval ik wel in slaap val dim ik het licht en trek een deken over me heen en zet de wekker. Zo kan ik blijven liggen zonder me zorgen te maken over dat ik me morgen verslaap of dat ik halverwege de nacht wakker word.

Ik hoor in de verte wat, maar ik wil eigenlijk ook wel gewoon verder slapen, ik had het geluid van de tv zachter moeten zetten, ik negeer het en probeer verder te slapen maar word nog steeds uit mijn slaap gehouden door een licht. Ik draai me om, rijk naar de lamp om hem verder te dimmen en vervolgens kijk ik in de loop van mijn eigen wapen. 1 seconde lang lag ik bevroren op de bank, het duurde even voor het in me op kwam om te schreeuwen voor hulp. Mijn lichaam schoot vol angst en vergat om te reageren, instinctief ging mijn hand naar de tafel om mijn wapen te pakken maar ik wist dat ik het daar niet zou vinden. Ik zag het wapen bewegen en ik deed mijn mond open om alarm te slaan. De gedaante die mijn wapen vast had schoot naar voren en drukte zijn hand over mijn mond en duwde de loop van het wapen onder mijn kin.
“Een geluid en je krijgt een kogel door je kop”, hoorde ik in mijn oor fluisteren.
“Kan ik mijn hand weghalen zonder zo een lijk te hoeven neuken?”
was de vraag die erop volgde. Ik knikte vol angst mijn hoofd in een bevestigende beweging. Ik weet niet waar ik banger voor was, de wetenschap dat ik zo verkracht zou worden, dat mijn leven aan een zijden draadje hing of dat ik zo stom was om mijn eigen wapen voor mijn veiligheid nu tegen me gebruikt zag worden. De angst was er, hij gierde door heel mijn lichaam heen. Mijn adem begon te stokken, mijn lichaam begon te trillen en tegelijk zag ik dat de man boven mij zich hieraan begon te irriteren.

“je houd je bek dicht en je speelt maar dat je hiervan geniet, mijn hand gaat nu weg, weet je nog wat we afgesproken hadden?” Ik knikte ja, uit angst durfde ik niet te praten, ik wilde hem niet laten zien hoe bang ik daadwerkelijk was. Hij stond op, ik kon zijn gezicht niet zien omdat hij een bivakmuts over zijn hoofd had. Eindelijk had ik genoeg moed verzameld om de dader in de ogen te kijken, maar ipv een gezicht, een persoon, zag ik een gedaante. Dit gaf me opnieuw een schok van angst en ik begon te beven. Een gezicht is een mens, met de bivakmuts op werd het een gedaante. Ik kon niks van het gezicht lezen waardoor hij in mijn beleving een van de gevaarlijkste mannen op de wereld werd.
Terwijl hij opstond beval hij me door met mijn wapen te gebaren om me van mijn onderbroek te ontdoen.
“Niet kijken hoer, trek je kleren uit of ik doe het voor je. Geloof me dat je niet wil dat ik het voor je doe, die bange ogen van je laten mijn lul hard groeien, wat ben je toch een mooie meid”
Weer ben ik verstijfd van angst en hoor ik zijn woorden aan. Ik hoor wat hij zegt en ik snap niet waarom ik niet luister. Hij stapt weer naar voren en duwt de loop wederom onder mijn kin, hij begint aan mijn onderbroek te trekken en wisselt af met mij onder mijn shirt te voelen. Ondanks de angst voelt dit zo verkeerd aan en ik probeer zijn handen weg te duwen. Dit laait een woede in hem op.
“Hoer, dacht je dat je hier iets in te zeggen had? Dacht je dat jij kon beslissen wat er zou gebeuren? Je had allang je kleren uit moeten hebben maar je blijft me niet gehoorzamen en je werkt me nu tegen?
Hij trekt me aan mijn haren van de bank af richting een rugzak. Niet een van mij dus de gedaante moest hem mee genomen hebben. Hij smakte me op de grond waardoor ik een paar seconden nodig had om me weer te vermannen. Tegen die tijd had hij een touw uit zijn rugzak gehaald en ging hij boven op me zitten. Hij sloeg me in mijn gezicht met mijn wapen en drukte het tegen mijn keel zodat mijn bloedtoevoer afgesloten werd en ik een seconden of 10 later mijn bewustzijn verloor.
Ik werd wakker op een zachte ondergrond en zag dat hij me naar mijn bed getild had. Mijn handen waren vastgebonden en er stak nog een stuk touw uit. Hij zag dat ik mijn ogen opendeed en hij leek content te zijn. “ben je weer terug hoertje? Mooi, ik had al geen zin om een lijk te neuken dus een bewusteloos iets ook niet. Ik wil dat je voelt hoe ik mezelf in je dwing, hoe je voelt dat je kut nat wordt van me, hoe je een orgasme op voelt komen terwijl ik met je bezig ben. Ik stop niet voordat je klaar gekomen bent. Je gaat je niet alleen smerig voelen omdat ik je neuk, maar ook omdat je er plezier aan gaat beleven.
Terwijl hij dit tegen me zegt legt hij mijn wapen binnen zijn handbereik, houd mijn vastgebonden armen boven mijn hoofd en begint mijn lichaam te betasten met mijn handen. Ik kan er niks tegen doen, ik lig hopeloos op mijn bed zijn fantasie te ondergaan. Hij komt half langs me liggen en ik voel zijn harde mini versie tegen mijn lichaam aan. Mijn adem stokt opnieuw en er komen wat geluidjes uit mijn mond van hopeloosheid. Dit lijkt hem nog meer op te winden en hij gebruikt het als excuus om mijn wapen in mijn mond te forceren zodat ik stil zal zijn. Ik zie zijn vinger bij de trekker zitten en ik vraag me af of hij de safety eraf gehaald heeft. Ik ben bang en probeer me over te geven aan zijn genade op de hoop dat het snel over is. Terwijl mijn wapen nog steeds in mijn mond zit begint hij mijn broek uit te trekken. Mijn handen zitten vast maar ze durven deze keer niet hem tegen te houden. Vol afschuw zie en voel ik hoe ik steeds kwetsbaarder word terwijl mijn lichaam steeds minder bedekt is. Aan zijn lichaamstaal en zijn geluidjes merk ik dat het voor hem alleen maar beter wordt. Hij dwingt zichzelf tussen mijn benen in en ik heb geen keus en voel me ontzettend kwetsbaar. Hij trekt mijn topje over mijn borsten heen en terwijl zijn vingers bij mij naar binnen gaan speelt hij met mijn borsten. Bij iedere kick die ik geef of ieder beweging die hij op kan nemen als tegenwerken bijt hij in mijn tepels. Ik kreun van de pijn, graag zou ik schreeuwen maar daar ben ik veel te bang voor. Mijn lichaam geeft een compleet andere reactie dan mijn geest, ik word vochtig. Het hopeloze gevoel wordt steeds erger. “Ik wist wel dat je dit ook geil zou vinden, je kut is klaar voor mijn lul, het vocht loopt eruit”. Om dit te bewijzen aan me duwde hij zijn vingers met mijn nat in mijn mond en liet het me aflikken. Nog nooit in mijn leven heb ik me zo klein gevoeld als op dat moment, zo smerig en hij genoot ervan zoals ik nog niet eerder gezien heb. Het was niet alleen de geilheid, maar de macht die hij over me uitoefende, hij had alle touwen in handen.
“ik hoop dat je kut net zo lekker voor mijn pik voelt als je mond voor mijn vingers, anders zullen we toch een ander gat moeten proberen voor mijn genot. Jij wil toch ook dat ik hier van geniet?” Vroeg hij terwijl zijn handen steeds strakker om mijn nek gingen. Ik knikte ja, hij vond me een brave meid.
Hij nam mijn wapen weer in zijn handen en ik zag hoe hij zijn kleding uit trok. Eerst zijn shirt, daarna zijn broek en onderbroek. Steeds bleef hij me aankijken, bereid om me te onderwijzen als ik iets probeerde te doen. Hij zorgde er wel voor dat zijn lessen nooit vergeten zouden worden. Terwijl ik daar lag begon hij aan zijn pik te zitten, hij begon hem af te trekken en zijn ogen gingen van boven tot onder over mijn lichaam heen terwijl het wapen op mij gericht was. Wederom voelde ik me ontzettend smerig en hoopte ik dat het snel voorbij zou gaan. Ik had op dat moment nog de ijdele hoop dat hij de hand aan zichzelf zou leggen en zou gaan. Na een tijdje wat een eeuwigheid leek te duren kroop hij weer bij me op bed. Ik zag vol afschuw hoe zijn blik steeds wilder werd en hoe het nu niet lang meer zou duren voordat hij me klein zou hebben. Weer werd het wapen binnen zijn handbereik maar buiten het mijne gelegd. “Het wordt tijd om je mondje met je kutje te gaan vergelijken, ik hoop voor jou dat het net zo goed voelt. Waarschijnlijk vind je het wel lekker en is het geen straf, maar als je iets doet wat me tegen staat duw ik hem direct in je kont, dan wissel ik af tussen je kut, kont en mond, niet perse in die volgorde maar jezelf proeven ga je zeker. Als aandenken krijg je een kutinfectie er gratis bij van me, ik zou niet willen dat je me vergeet gewillig hoertje.”
Zijn woorden kwamen binnen, ik wilde dat het voorbij was. Ik zou alles gaan doen wat hij van me vroeg om dit maar op te laten houden. Ik wilde dat ik kon praten, dan had ik dit misschien sneller voorbij kunnen laten zijn.
Hij kroop weer tussen mijn benen en pakte mijn wapen weer op om het tegen mijn slaap aan te duwen. Terwijl hij naar voren boog voelde ik hem tegen mijn delen aan. “Ik voel dat je nog steeds lekker nat bent, ik ben trots op je meisje.” Hij wreef tegen me aan en legde mijn wapen weg, zodat hij een arm kon gaan gebruiken om op te steunen terwijl de ander vrij was om bezig te zijn met mij. Door me aan te raken of door me te laten zien hoeveel sterker hij was dan mij. Hij plaatste zijn lul bij mij en stootte hem erin. Hij begon me langzaam te berijden. “speel met jezelf” en hij duwde mijn handen richting mezelf. “toe maar, je vind dit ook fijn, je kutje liegt niet, ik zie dat je graag wil spelen met jezelf terwijl ik ook met je bezig ben.” “Ik stop niet voordat je een orgasme hebt gehad, ik heb het door als je probeert te faken en daar ga je spijt van krijgen, hoeren gehoorzamen, je mag blij zijn dat je geneukt wordt.” Ik probeer met mezelf bezig te zijn, ik wil dat dit ophoud. Ik probeer mijn geest naar een andere plek te krijgen waar het me wel lukt. Als ik kom dan komt hij ook en dan ben ik weer vrij. Hij word ongeduldig en begint weer agressief te worden, hij knijpt in mijn tepels, trekt aan mijn haar en dan komt zijn hand weer richting mijn keel. Ik doe mijn ogen dicht en ga verder met hetgeen waar ik me de rest van mijn leven smerig om zal voelen. Hij gaat steeds harder op en neer, op een dwingende toon dat het tijd wordt voor me, ik blijf doorgaan en ik voel een vreugde over me heen komen. Ik ben klaar, hij heeft het gevoeld en hij gelooft me. “Vuile hoer, verkracht worden en dan nog klaarkomen, dat is alleen voor de laagste hoeren maar haalbaar.” Stoot na stoot komt binnen, dan gaat hij sneller en dan gaat hij weer wat langzamer. Het losse stuk touw aan mijn handen word aangetrokken en hij dwingt me op mijn knieën te gaan zitten. Hij begint opnieuw met stoten en laat zijn vinger over mijn kont glijden, het topje duwt hij soms een beetje ertegenaan. “Je luistert naar mij of niet?” Ik schud snel ja, ik ben gebroken. Hij duwt me plat op het bed en gaat verder met stoten, hij stoot nu hard en snel en ik hoor hem hijgen bij mijn oor. “Waar wil je mijn sperma hebben hoer?” Ik vraag hem het op mijn rug te spuiten. Ik voel zijn warme vocht over mijn lichaam glijden en ik ben opgelucht, het zit niet in me en ik ben weer vrij. Hij pakt mijn wapen en trekt zijn kleren aan. Daarna komt hij naar me toe gelopen en forceert mijn wapen in mijn mond. “Als ik er ooit achter kom dat je iets tegen iemand gezegd heb ga ik je dode lijf neuken.” Hij laat me liggen, doet het licht uit en loopt weg.